Zo kreeg ik meer avontuur in mijn leven!
“Een saai jaar.” Ja, dat zei hij echt. Vorig jaar januari vroeg ik mijn man wat zijn voornemens voor 2023 waren. Bij zijn antwoord voelde ik meteen mijn bloed stijgen en begon te sputteren. Ik had in de kerstvakantie zelf net de balans opgemaakt van 2022 en geconstateerd dat ik meer avontuur in mijn leven wilde, maar dat er afgelopen jaar bar weinig van terecht was gekomen. Dat moest anders! En toen kwam hij met zijn voornemen voor een ‘saai jaar’.
Door Klaske Delhij
Andere mindset
Even later kon ik er eigenlijk wel om lachen, hoe verschillend we zijn. Ik snapte zijn verlangen naar rust wel. De afgelopen maanden waren voor hem best enerverend geweest: veranderingen op het werk, klussen in huis, concerten bezocht. Uiteindelijk kwam het inzicht dat ik mijn verlangen naar avontuur ook los van hem kon zien. Hij had totaal geen behoefte om meegesleept te worden in mijn avonturendrang. Ik wist na 30 jaar relatie immers al lang dat we nogal verschilden. De afgelopen 13 jaar sleepte ik af en toe mijn dochter mee in mijn avonturen, maar de laatste tijd merkte ik dat zij meer naar haar vader aardde: “Mama, ik vind het gewoon lekker om thuis te zijn.” En dat was ook oké, natuurlijk. Hoewel me dat best wel frustreerde (‘Heb je een man en een kind en dan willen ze niet mee op pad!’), merkte ik ook dat frustratie me niet verder bracht. En jaloezie op vriendinnen die wél met hun man op camperavontuur gingen of met hun gezin gingen kanoën of canyoning, ook niet. Zeker hadden we met z’n tweeën of drieën hele leuke, avontuurlijke dingen beleefd: een wandelvakantie in Noorwegen, rondreis door Argentinië, met een camper door Nieuw-Zeeland, festivalbezoek in Barcelona, Engeland en op Vlieland, concertbezoek in Praag om maar een aantal te noemen. Maar buiten de zomervakantie en een paar dagen Ardennen in de kerstvakantie wilde ik méér. Méér beleven, méér ondernemen. Wat me verder kon brengen was mijn mindset aanpassen aan de werkelijkheid. Waarom ging ik niet zelf op avontuur?
Hoe krijg ik meer avontuur in mijn leven?
Hoe dan? En wat ging ik ondernemen? Al googlend stuitte ik op de Avontuur Academy van Brigitte Ars van Alice goes Wild. Ik besloot me aan te melden. Precies het duwtje in de rug dat ik nodig had om mijn wensen en verlangens om te zetten in daden. Ik ging mee op microavontuur naar het eiland Tiengemeten. Aan wal stonden er zo’n tien vrouwen die meegingen, we voeren met een veerpont naar het eiland, waar we een stormachtige wandeling maakten. Het werd even spannend toen een horde Schotse Hooglanders over hetzelfde smalle pad liepen, als waar wij overheen moesten. Onderweg hoorde ik leuke, enthousiaste en inspirerende verhalen van vrouwen die net als ik naar meer avontuur zochten in hun leven. Na afloop dronken we warme chocolademelk met slagroom in een caféboot. Dat smaakte naar meer!
Vergroot je adventure quotient
Aangemoedigd door de Masterclasses ‘kom uit je comfortzone’, ‘plezier met onvoorspelbaarheid’ en ‘vergroot je adventure quotient’, zette ik steeds meer kleine avontuurlijke stapjes. Ook doordat ik mijn verlangen naar avontuur met anderen in mijn omgeving deelde, ging ik avontuur steeds meer centraal zetten in mijn leven. Ik had al jaren een spaarpotje voor mezelf ‘Avontuurlijke Reizen’, maar daar nog steeds niks mee gedaan. Ik twijfelde, kon geen keuze maken, zag beren op de weg. Hoogste tijd om daar een concreet doel aan te koppelen!
Acht uur ’s ochtends wildzwemmen
Via de Avontuur Academy leerde ik nieuwe vrouwen kennen, die net als ik op zoek waren naar avontuur. Er ontstonden spontane wandelingen, en ook zaten we eens om acht uur ’s ochtends enthousiast in de auto, op weg naar de Galderse Meren om daar in het (best wel koude) water te plonzen. Met aansluitend een lekkere beker warme koffie. Wat een heerlijk begin van de dag!
Pipowagen op boerderijcamping
Nadat ik verschillende beren op de weg onder ogen zag, besloot ik toch de stap te zetten en solo op pad te gaan, samen met mijn hond Dixie. Vorig jaar begin mei verbleven we een paar dagen in een pipowagen op een boerderijcamping in Friesland. Het vroor ’s nachts, maar met wat extra dekens, een kacheltje, muts, joggingbroek en dikke trui kwamen Dixie en ik de nacht wel door. Heerlijk was het, om ’s ochtends meteen over de weilanden te kunnen kijken. Om even bij de kalfjes en de schaapjes te kijken. Om te wandelen in een onbekend bos, langs een rivier, door de weilanden, te genieten van het landschap vanuit een vogelkijkhut.
Camperavontuur
In september ging ik solo met Dixie op pad met een gehuurde vintage camper. We verbleven via Campspace op een kleinschalige camping bij Brouwershaven, op Goerree Overflakkee en stonden in een privébos in Milheeze. Klik hier als je meer wilt lezen over dit avontuur.
Winterkamperen in Drenthe
Afgelopen februari ging ik winterkamperen in een yurt op een pop-up camping in Drenthe: Winterwoods. Dit keer zonder hond (niet toegestaan) maar mét een reisgenoot. Winterwoods biedt de mogelijkheid om een reisgenoot te zoeken met een oproep via een Whatsappgroep. Al snel waren er twee vrouwen die, net als ik, begin februari wilden gaan. Helaas werd één reisgenoot ziek. Met mijn andere reisgenoot Monique klikte het bijzonder goed. We reden samen vanuit Brabant naar Drenthe en hadden een heerlijk avontuur, met koudwater zwemmen, een zweethutceremonie, hout hakken, lekker wandelen in de bossen, yoga- en meditatiesessies, een bossauna, slapen in een yurt en zelf stoofpotjes maken.
