Winters avontuur in de Drentse bossen
Een Mongoolse yurt in de winter, een knapperend haardvuur, hiken, een Finse bossauna en een ijskoude plons in een meer. Het recept voor een avontuurlijke break in de Drentse bossen: Winterwoods.
Whatsapp groep voor soloreizigers
Na ontdekking van pop-up camping Winterwoods besloot ik vrij impulsief: ik ga op dit winters avontuur! Ik prikte een paar data in februari en polste wat vriendinnen of ze mee wilden gaan. Helaas, dat lukte niet vanwege het werk. Gelukkig biedt Winterwoods de mogelijkheid om medereizigers te zoeken via een whatsapp groep voor soloreizigers. Binnen twee dagen na mijn oproepje had ik een match met twee andere vrouwelijke avonturiers van mijn leeftijd. Spannend! Enthousiast boekten we de yurt voor ons drieën. Helaas moest één van hen verstek laten gaan vanwege een fikse griep. Monique en ik bleken niet ver van elkaar te wonen en togen samen naar Drente. Onderweg bleek het meteen te klikken en kletsten we honderduit tijdens de rit van 2,5 uur.
Huiskamer in het bos
Winterwoods bestaat uit drie kampeerveldjes, met verspreid in totaal zo’n twintig yurts. We werden door een enthousiaste crew ontvangen in een gezamenlijke ‘huiskamer’: onder een wapperend tentdoek stonden gezellige banken en stoelen rondom een kampvuur. Er was een bar, sfeervolle verlichting en allerlei bordspellen om te spelen.
Je eigen hout hakken
Als eerste kregen we een workshop om ons eigen hout te hakken, zodat we een voorraad hadden om onze yurt warm te stoken. Om de beurt zwaaiden we met een flinke bijl boven ons hoofd om grote houtblokken doormidden te klieven. Gelukkig ontpopte Monique zich tot een zelfverklaarde pyromaan, zodat we er binnen een paar minuten warmpjes bij zaten. Ondertussen begon het te regenen, de wind gierde om de yurt. Binnen was het heerlijk warm en cosy. Op de vloer en de (echte!) bedden lagen sfeervolle Mongoolse kleden, er was sfeerverlichting en zittend op kleine, beschilderde krukjes maakten we een heerlijk stoofpotje klaar boven ons eigen vuur.
Magisch tafereel in de nacht
Bij Winterwoods zijn er allerlei activiteiten inbegrepen, waar je al dan niet aan mee kunt doen, zoals: yoga, meditatie, brood bakken, een hottub, mountainbiken of de Finse bossauna. Monique volgde een meditatieles in de tipi tent, terwijl ik me met een boek, kop thee en koekjes onder handbereik op bed nestelde. Toen we later gingen slapen zag ik door het raam bovenin de yurt de sterren in de donkere nacht, terwijl de bomen zwiepten door de harde wind. Met een joggingbroek, dikke sokken en dito trui was het heerlijk warm onder de dekens. Midden in de nacht werd ik wakker. Het sanitair gebouw was een stukje lopen. Ik trok m’n regenlaarzen, winterjas en sjaal aan en gewapend met een zaklamp liep ik het terrein over. De sfeervolle lampjes van de huiskamer fonkelden me tegemoet. Wat een magisch tafereel zo in de nacht.
Met muts op het water in
Na het ontbijt de volgende ochtend sloten we ons aan bij de koudwater training. Samen met een trainer en de andere deelnemers liepen we tien minuten naar de Ieberenplas, een prachtig klein meertje in het bos. In zwembroek en bikini, maar met muts op, deden we op het strandje opwarmings- en ademhalingsoefeningen. Het was droog en zo’n tien graden. Het water nog een stuk kouder. Wat je in feite oefent, zo legde de trainer uit, is kalmte vinden in jezelf, in een stressvolle situatie. Door goed op je ademhaling te letten leer je kalm te blijven, ook al voel je het ijskoude water prikken in je armen, buik en benen. Zo lukte het zelfs om twee minuten tot onze nek in het ijskoude water te blijven zitten én te genieten van de dromerige omgeving. Na afloop werden we in de huiskamer opgevangen met warme chocolademelk met slagroom bij het kampvuur.
Finse bossauna
’s Middags was er ruimte om de afwisselende omgeving te verkennen, wandelend of op een mountainbike. ’s Avonds doken we de Finse bossauna in, waar je door het raam zicht had op het donkere bos en de sfeerlampjes. Na afloop plonsden we in het koude dompelbad en kropen met een heerlijk loom en ontspannen gevoel onze yurt in.
Zweethut ceremonie
De laatste dag hadden we een zweethut ceremonie geboekt. Dit bleek in een lage hut te zijn van wilgentakken, met daar overheen doeken gedrapeerd. In het aardedonker lagen grote stenen op een vuur, die in prachtige kleuren rood en geel oplichtten door de hitte. Gekleed in bikini of zwembroek zaten we met zo’n vijftien deelnemers in een kring in de hut, op de modderige grond. In verschillende sessies werden we geleid door de seizoenen en hun thema’s, zoals een nieuw begin in de lente, passie in de zomer, loslaten in de herfst en ‘zijn’ in de winter. Tussendoor konden we buiten de hut afkoelen.
In bikini lag ik op het mos
Op een gegeven moment lag ik in mijn bikini op het zachte mos, kleine regendruppels zorgden voor een aangename afkoeling. Ik keek naar de hoge dennebomen boven mij en realiseerde me: een denneboom is wat hij is. Hij kijkt niet naar andere loofbomen en denkt: ik wil ook zulke blaadjes! Hij is wat hij is, met al zijn mooie aspecten, maar ook de stekelige naalden. Het gaat om jezelf accepteren zoals je bent, met je mooie en minder mooie kanten. Gewoon ‘zijn’ met jezelf, zonder oordeel. Weerstand voelen en in gevecht blijven met mijn gezondheidsklachten, kost alleen maar negatieve energie. ’s Nachts had ik er een heel symbolische droom over.
Waardevolle inzichten
De volgende ochtend was het tijd om te gaan: verkwikt door de dagen in de buitenlucht en met waardevolle, nieuwe inzichten sloot ik dit mooie avontuur af. Wat een cadeautje, deze prachtige doordeweekse dagen in februari.
Blog Klaske Delhij, www.detiepfabriek.nl
