Op pad met de boswachter
Om kwart voor 5 gaat de wekker. Vroeg uit de veren hoort erbij als je met de boswachter op pad gaat in het noorden van de Veluwe. Maar dan heb je ook wat. In deze ontwakende Gouden Uren van de dag is de natuur immers op z’n moois. Want al die herten, reeën, everzwijnen en bijzondere vogels zijn ook niet op hun achterhoofd gevallen – die weten inmiddels heus wel dat de mensenfauna dan nog lekker aan het slapen is en daarna aan hun ontbijtje zit. En dus is het bos nu al gevuld met vrolijke drukte en gezellig kwetterlawaai.
Boswachters Sebas en Rein staan ons al op te wachten. We hebben nauwelijks tijd om kennis te maken. We moeten meteen in de wildspot-stand komen, want op de glooiende, goud oplichtende heuvel tegenover de parkeerplaats in dit verborgen bos op de Noord-Veluwe staan drie edelherten op zo’n glorieuze manier te poseren dat ik er kippenvel van krijg. We hebben geluk dat we ze zien, vertelt Sebas. Het tijdstip van de edelherten is eigenlijk al een beetje voorbij, want in het donker beweegt zich altijd een enorme roedel door dit bos richting landbouwgronden en terug. Maar dan is het bos niet toegankelijk voor ons, mensen – alleen van zonsopgang tot zonsondergang. Toch kom je daarna ook nog regelmatig herten en reeën tegen.
Even later dadelijk laat Rein de sporen zien en wijst: de roedel is van het veld daarginds over het zandpad het bos in getrokken. Ik sla de sporen op in mijn geheugen: wat lijkt het me gaaf om voortaan edelhertensporen te herkennen. We zien ook andere sporen. Die van wroetende wilde zwijnen, altijd maar op zoek naar eten. Maar we zien ze niet.
Wilde zwijnen!
Met zijn warmtebeeldcamera speurt Sebas de bossen af naar dieren. “Ruik je die kruidige geur eens, de wilde zwijnen zijn hier in de buurt”, zegt hij met zijn jagersinstinct. Even later zien we ze ontbijten, het zijn er wel dertig. Een stukje verderop rennen ze in volle vaart voorbij. Ik laat mijn beeld dat het slome luie varkens zijn vanaf nu maar snel los. En ik kan me voorstellen dat ze gevaarlijk worden. “Maar dat is alleen als je in de buurt van de biggetjes komt”, stelt Sebas ons gerust.
Het ontwakend bos zelf is prachtig in de ochtend. Soms schijnt er een mysterieuze blauwe gloed door de bomen waar een eenhoorn niet zou misstaan. Een andere keer wandelen we weer op een open heidegebied. Ik leer over de boomsoorten en struiken, zoals de vele bosbesstruiken die straks, als ze bloeien, een enorm feestmaal gaan vormen waar de dieren zich ongetwijfeld nu al op zitten te verheugen..
Schaapsherder
De twee boswachters zijn goed gezelschap. Ze leggen niet alleen van alles uit over het bos, de dieren en alles wat daar mee te maken heeft. Ze vertellen ook lekker veel over zichzelf. Rein, de oudste, is al tientallen jaren boswachter. “Er is veel veranderd in die tijd”, zegt hij. “Vroeger werd je betaald om te kappen, nu word je betaald om juist niet te kappen”, zegt hij. Vraag hem over het gedrag van een bepaalde vogel, en hij praat je graag helemaal bij. Hij is zelfs een paar jaar schaapsherder geweest, dat vond hij fantastisch. Sebas is hobbymatig boswachter naast zijn kantoorbaan in de IT. Een fijne combinatie, vindt hij. Hij is een heuse natuurliefhebber die het leuk vindt om mensen iets bij te brengen.
Balans in de natuur
Jagen doen ze ook, vertelt Sebas. Niet voor de fun, maar voor de balans in de natuur. Er is nauwkeurig bepaald welke dieren er geschoten mogen worden en welke niet, en van welke leeftijd. Zelf ben ik altijd tegen jagen geweest, maar nu ik het verhaal van Sebas hoor, heb ik er meer begrip voor. Niemand wil een kaalgevreten landschap met dieren die sterven van de honger, zoals het drama destijds in de Oostvaardersplassen. Balans in de natuur is belangrijker dan ooit. Er zwerven zelfs weer een tiental wolven op de Veluwe. Het wordt nog spannend wat dat straks met de balans van het gebied gaat doen.
Na een flinke wandeling naderen we weer de parkeerplaats. Maar niet nadat we een reegeit hebben gezien met haar jong. Het voorjaar is de mooiste tijd om de natuur te beleven, vinden ook Rein en Sebas. Alles komt tot bloei.
Even later nemen we afscheid op de parkeerplaats. Terwijl de meeste mensen op deze zaterdagochtend wakker worden, hebben wij al een avontuur beleefd. Straks wordt het druk in het bos met al die wandelende en fietsende mensen. Dat weten de herten, reeën, everzwijnen en andere dieren inmiddels ook, en ze trekken zich terug naar hun rustplekken.
Informatie
Wil je ook een ochtend mee met boswachters Sebas en Rein? Kijk dan op Op Pad met de Boswachter.
Brigitte Ars
