Leeftijd
In iedere levensfase heeft avontuur zijn eigen doel
Kun je op iedere leeftijd avontuurlijk zijn? De purpose, het hogere doel waarom je op avontuur gaat, kan per levensfase verschillen. Van het zoeken naar extremen tot ‘simpelweg’ een avontuurlijk leven leiden.
Vandaag gaat mijn dochter Tara een half jaar naar New York, op talencursus. Ze verblijft er op een campus met allemaal andere jongeren uit de hele wereld. Ze kijkt nu al uit om contact te maken met al die jongeren die ze niet kent. Lekker uit de comfort zone. Het is een flashback: jaren geleden stond ik zelf op Schiphol om voor lange tijd naar Amerika te vertrekken. Een fantastische tijd.
Avontuur is voor haar vooral fun, La Vie en Rose, en dient ertoe om zoveel mogelijk mee te maken, mensen te ontmoeten en te ontdekken. De wereld, maar zeker ook jezelf, wie je bent, en wie je wilt zijn. Eeuwenlang werd trouwens gedacht dat avontuur alleen maar iets was voor jongeren, en dan vooral voor jonge mannen. Een inmiddels achterhaald gedachte natuurlijk, al wordt avontuur nog steeds met ‘jong’ geassocieerd.
Jong: hoe extremer, hoe beter
Ik denk dat op iedere leeftijd het avontuur je geeft waar je naar zoekt. Wel merk ik dat het hogere doel waarom je op avontuur gaat, verandert door de jaren. Daarbij zie ik ‘avontuur’ wel veel breder dan een trektocht door de natuur, zoals het woord tegenwoordig wel wordt uitgelegd. Wat voor jou het avontuur is, bepaal je zelf!
Terugdenkend aan mijn jonge jaren toen ik op pad ging, gold voor mij: hoe meer risico’s, hoe extremer, hoe beter. Grenzen flink verleggen, steeds verder gaan, misschien ook jezelf bewijzen. Met een oude auto met een vriendin door Florida roadtrippen en maar kijken waar je uitkomt, terwijl je slaapt in de auto. Je herkent het misschien wel.
Daarna: zingeving
Voor mij veranderde doel om avontuur op te zoeken tijdens eerste reis naar India, want de armoede greep me aan. Het ging steeds minder om pure fun en mezelf vinden en bewijzen, maar meer om zingeving. Wat kan ik betekenen voor de wereld? Zo begon ik als student, en later als journalist te reizen in Azië en Afrika (zie foto). Het ging me steeds meer om verrijking, te leren van anderen. Van iedere buitengewone situatie en ontmoeting leerde ik, kreeg ik een ander perspectief, wat ik gelukkig weer kon uitdragen in de media. Avontuur gaf zin aan mijn leven.
AvontuUr door de ogen van kinderen
Met het krijgen van kinderen kwam er bovendien een ander avontuur voor in de plaats: in de eerste plaats de kinderen zelf. Verder zijn kinderen bijzonder avontuurlijk omdat alles nieuw voor ze is. Het is daarom leuk om ze nieuwe dingen te laten zien. Daarnaast ga je met kinderen ‘oude’ dingen zien door hun onbevangen ogen, merkte ik. Thuis, in Breda, maar ook tijdens avontuurlijke reizen in het buitenland, bijvoorbeeld als ik op bezoek was bij mijn Indiase schoonfamilie overzee. “Mama, waarom hebben ze hier niet alleen straatkoeien maar ook straatkinderen?” is een vraag die je gedachten opschudt. Het is heerlijk om jezelf zo te laten verrassen en die oude kinderspeelsheid van jezelf weer terug te krijgen. Tegelijk ging ik er soms alleen een dag of een week op uit. Als een vlucht uit de routine die het hebben van kinderen eveneens met zich meebrengt. En voor de kick van uit de comfort zone gaan.
Avontuurlijk leven
Mijn passie voor avontuur is nooit verminderd. Ook niet toen ik kinderen kreeg. Het brengt zoveel. Van de lessen die het me leert, de heerlijke vlucht uit de routine, het andere perspectief dat het geeft, de vereenvoudiging van je leven, en de mogelijkheid om uit de comfort zone en het echte leven te stappen. Dingen die voor mij waardevol zijn. En uiteindelijk wilde ik dat delen met anderen, ze inspireren en ervan leren. Daaruit kwam onder andere Alice goes Wild voort.
En nu Tara (onderste foto) weg is, en mijn jongere dochter Arwen al heel zelfstandig is, breekt binnenkort een nieuwe fase aan, waarbij ik weer mijn oude, maar ook nieuwe vrijheid krijg. Ineens staat de wereld weer voor me open. Voor mij is avontuur nu, ook door corona, kleiner dan ooit en streef ik vooral een avontuurlijk leven na. Ik ben het helemaal eens met Margriet Sitskoorn: ze vertelde me tijdens het podcastinterview dat het belangrijk is om een avontuurlijke mindset te hebben om om te leren gaan met de veranderingen van deze tijd en om jeugdig te blijven. Tussen het kleine, dagelijks avontuur en challenges blijf ik mezelf uit de comfort zone pushen met grotere avonturen, zoals een trektocht in bijvoorbeeld IJsland of Engeland, of de doodenge Helvellyn te beklimmen. Dat kun je lang volhouden, zolang je gezond bent. En avontuur houdt me gezond, mentaal en fysiek. Het heeft me ook weer geleerd mijn eigen land te ontdekken met dezelfde avontuurlijke houding. Ook dat is een voordeel.
Brigitte Ars
