Dutch Mountain Trail: avontuurlijkste trektocht van ons land
Vanuit het startpunt van de tweede etappe, Vaals, bevind ik me in serieus hooggebergte, voor Nederlandse begrippen dan. We beginnen de dag dan ook met klimmen en klauteren, en wel naar de topper van Nederland: de Vaalserberg met z’n 322 meter. Mijn kuiten begin ik nu al te voelen, en dit is pas het begin van deze etappe van 23 kilometer, want er staan nog meer kuitenbijters op de route.
Gelukkig is daar de redding, na zo’n vijf kilometer: boscafé ’t Hijgend Hert, net van de route af maar als enig boscafé van Nederland enorm de moeite waard, met zijn mooie uitzicht en losse sfeertje. Jammer genoeg vinden veel meer mensen dat, maar uiteindelijk weten we toch een plek te bemachtigen (en er is ook een leuk kraampje voor ophaalkoffie, ‘Boskeetje ’t Vergulde Reetje’). in de ochtend aan het Hert Bier lijkt ons niet het allerbeste idee; het grootste deel van de zware tocht ligt immers nog voor ons, dus stappen we na de koffie toch maar weer uit deze fijne comfortzone, het bos in.
Dutch Mountain Trail & seven summits
Ik had me natuurlijk wel een beetje voorbereid op deze voor Nederlandse begrippen extreme tocht, door veel te wandelen, maar op hoogte valt moeilijk te trainen, tenzij ik zestig keer mijn trap op een neer zou lopen (wat ik overigens tijdens coronatijd een keer heb gedaan, als challenge om de virtuele Vaalserberg te doen). Wel had ik me vast mentaal voorbereid door het boekje ‘Dutch Mountain Trail en de Seven Summits’ te kopen, want deze nieuwe route – die van Kerkrade naar Maastricht loopt – heeft vooralsnog geen wegwijzers in het bos, wat het extra avontuurlijk maakt.
Niet voor niets dat we een paar keer verdwalen; bijvoorbeeld in de bossen rond ‘bergdorp’ Vijlen – deze hoogstgelegen parochie van Nederland heeft zelfs een eigen sneeuwbrigade, en in februari stonden hier files van mensen die de eerste sneeuw van ons land kwamen bekijken. Met onze navigatie weten we ons ondanks dat we het pad kwijt zijn door het bos te werken. We worden meteen getrakteerd op een waanzinnig uitzicht op Vijlen..
Holle wegen en haagweggen
Het Zuid-Limburgs landschap met zijn holle wegen en haagweggen is prachtig en doet me denken aan mijn dromerige vakanties in Zuid-Engeland. Soms zijn de wegen overstroomd door een beek, een andere keer moet je je weer door een smal pad van fluitenkruid heen werken. Dan kijk je weer uit op een heuvel met alleen een paar bomen op de heuvel, en even later loop je weer door een knus gehuchtje met een paar vakwerkhuizen. Bergbeklimmen in Zuid-Limburg is een afwisselend feest.
Omdat mijn zus uit Maastricht meeloopt, neemt ze ons mee naar de St. Martinus wijngaard, een paar honderd meter van het pad, die volgens haar de beste biologische wijn van Nederland maakt. St Martinus is de plaatselijke patroonheilige van de wijnboeren dus deze wijn heeft vast zijn zegen. De wijngaard heeft al regelmatig internationale medailles gewonnen als beste wijngaard van de Lage Landen.
Wij gaan voor het ‘Limburgse Parelke’, want mijn zus is een echte wijnkenners en deze welverdiende bruiswijn is goddelijk. Het terras bij de wijngaard is helaas bomvol, dus besluiten we een fles mee te nemen voor de picknick. Dat doen we later, bij de Mechelderbeek. Die stroomt niet onder, maar over de weg, en op een naastgelegen bankje ontkurken we de fles. Maar we drinken niet te veel: als afsluiter voor die dag staat de pittige Eyserberg nog op het programma. Twee bergen op een dag, waaronder het hoogste punt van Nederland: heftig is het wel, maar enorm de moeite waard.
Hoogtepunt na hoogtepunt
Hierna gaan we nog de twee laatste etappes van de Dutch Mountain Trail lopen: de langste van 26 kilometer van het mooie Gulpen naar Mheer, en die van Mheer naar Maastricht. Waar je als beloning een van de mooiste uitzichten van Nederland krijgt: De Observant, een luchtbrug waar je een prachtig uitzicht hebt over het inmiddels gesloten ENCI-terrein. Op aanraden van mijn Maastrichtse zus lopen we daarna nog even door naar het nabije gelegen historische Grand-Café Buitengoed Slavante op de heuvel van de St Pietersberg, waar je een fantastisch uitzicht hebt op de Maas. Mét een mooi Limburgs biertje in de hand, en mét spierpijn. Weer een hoogtepunt in een tocht met allemaal hoogtepunten!
Kader
De Dutch Mountain Trail werd in november in het leven geroepen nadat het Dutch Mountain festival niet doorging vanwege corona. Inmiddels is de tocht populair: de eerste druk van het boekje is helemaal uitverkocht. Toch heb ik de drukte niet zo ervaren: je loopt immers achter elkaar, dus zelfs op een zonnige Pinksterdag is het te doen, al is het wel handig te reserveren voor de cafés en de B&B’s die nu in de buurt van de tocht als paddenstoelen uit de grond verrijzen.
Nog meer bergwandelingen? Kijk hier voor de mooiste bergwandelingen in ons land!
Brigitte Ars
