Avontuurlijke mindset Deel 3
De Reis van de Avonturier
Vorige weken ging ‘Alice’ in deze serie over avontuurlijk leven in op het beginnen aan een avontuur en de moeilijke stap om uit de comfort zone en over de drempel te gaan. Vandaag: de reis die de avonturier aflegt. Daarbij kan iedereen avonturier zijn, ook jij.
In 1949 schreef Joseph Campbell het boek ‘De held met de duizend gezichten’ waarin hij ons liet kennismaken met het archetypische verhaal dat over de hele wereld op dezelfde manier wordt verteld. Een held gaat op pad, wordt op de proef gesteld, vervult uitdagende opdrachten en keert terug naar huis om zijn overwinningen te vieren. Hij noemt dit model ‘De Reis van de Held’. Het is een universele drijfveer voor avontuur en transformatie.
‘The Hero’s Journey’ kun je dan ook zien als ‘The Adventurer’s Journey’, de Reis van de avonturier. Bedenk daarbij dat iedereen een avonturier kan zijn, want een avonturier niet meer dan een normaal persoon die zichzelf aanzet tot het doen van bijzondere dingen, hoe klein ook. Iemand die heeft besloten zijn hart te volgen en zijn eigen avontuur aan te gaan, buiten haar comfort zone.
Hier een aantal tips voor de reis:
Houd het doel van de reis voor ogen
Een laatste zetje om door te zetten als je je avontuur bent begonnen: Voor mij werkt ‘t het beste als ik een hoger doel voor ogen heb waar ik in geloof. Dat is bijvoorbeeld dit platform (een van mijn grootste avonturen op dit moment). Als je nog niet weet wat je wilt doen, of waarom, lees dan nog eens Deel 1. Bedenk dat iets meemaken vaak ook een stap is naar een ander leven (een onafhankelijker, avontuurlijker leven), want door avonturen verander je, ga je jezelf op persoonlijk vlak ontwikkelen.
Het hogere doel voor ogen houden haalt angst voor verandering weg. Het leidt me ook af van kleinere dingen, zoals alle nieuwsites afspeuren, urenlang buitenlampjes zoeken op websites of kijken naar mooie plaatjes van de Lofoten. De Big Picture zien maakt dat ik de ster aan de horizon zie. Als ik geen hoger doel – mijn avontuur – voor ogen heb, raak ik het spoor bijster en vul ik mijn tijd met trivialiteiten. Wat soms leuk is, maar wat ook erg kan afleiden bij wat voor avontuur ook. Uiteindelijk gaat het om invulling van je leven. In het boek ‘Als ik het leven over mocht doen. Een jonge vrouw op zoek naar de vijf belangrijkste levenslessen’ praat Bronnie Ware, een palliatieve verpleegkundige, over waar mensen spijt van hebben als ze overlijden. Nummer één: “Ik zou willen dat ik de moed had om een leven te leven dat écht bij mij past, niet het leven dat anderen hebben.
Maar doorloop je avontuur stap voor stap
Dit klinkt tegenstrijdig met het voorgaande, maar als je eenmaal in de ervaring zit, kan het juist goed zijn om stap voor stap te zetten. Iedere reis begint met een enkele stap, is een oosterse wijsheid van Lao Tzu. Soms valt een heel avontuur niet te overzien en is het ook fijner om in het moment te leven. Een avontuur brengt immers ook flow en verwondering. Je ontmoet nieuwe mensen, loopt door andere landschappen of maakt op een andere manier dingen mee.
Speel, imProviseer: het spel van controle en loslaten
Avontuur is eigenlijk een spel. Een spel van vallen en opstaan, van winnen en mislukken, van controle en loslaten. Hoe vaker je een spel speelt, hoe beter je erin wordt. Je ontwikkelt vaardigheden en inzichten, krijgt er talent voor. Maar je weet niet wat de uitkomsten zijn. Wat er ook bij hoort: duren te falen. Ik voel me soms een complete idioot, zoals je leest in het stuk: in Helvellyn. Ik ben altijd de Bridget Jones van ieder avontuur: vergeet ik weer eens mijn rugzak als we weer verder gaan lopen, mislukt er een vriesdroogmaaltijd (die eigenlijk niet kunnen mislukken), en ik ga altijd tig keer onderuit ondanks wandelstokken. Ik ben een enorme anti-held dus. Een ‘mis-adventurer’ zeggen de Britten. Maar juist door het leren accepteren van imperfecties kom je dichter bij jezelf .
OVerwinnen en mislukken
Het is een cliché dat je al je dromen kunt laten uitkomen, ook mij is dat vaak niet gelukt. Sommige dingen zijn nu eenmaal buiten je controle. Wel geloof ik dat als je in je avontuur gelooft, je met passie, inzet en volharding je potentieel kunt bereiken. Dan ga je uit van bedoeling, en niet van het doel. De reis doorlopen is het belangrijkste. Het geeft je uiteindelijk meer dan alleen de pot met goud achter de regenboog. Fouten en mislukking bestaan niet, alleen leermomenten die je verder helpen in je zoektocht (wat een avontuur is…).
Onlangs vroeg iemand me of je mislukt als je keihard opgeeft. Als je je grenzen bewaakt en nee moeten zeggen als iets niet goed voelt, leer je daar ook weer van. Ook ik heb vaak nee gezegd. Later ging ik nadenken: was het angst die me weerhield? Of intuïtie en de reële inschatting dat het daadwerkelijk fout kon gaan? Ben eerlijk tegenover jezelf: was het een smoesje om te stoppen en wilde ik weer lekker in mijn comfortzone kruipen? Of niet?
Ben nieuwsgierig en open
In je hoofd stel je vragen, in beweging vind je antwoorden. Sta open voor je omgeving en anderen. In films en boeken komt de held mentoren tegen die helpen, in de werkelijkheid is dat niet altijd het geval. Maar juist van anderen valt veel te leren als je openstaat voor hun verhalen.…).
Blijf geloven, wees positief en toon doorzettingsvermogen
Tijdens je reis zijn er onverwachte uitdagingen te overwinnen. Iets duurt langer dan verwacht, de bus gaat niet, of er komt een gezondheidscrisis. Je moet volharden. Vallen en opstaan. “Volharden is de materiele tegenhanger van geloven, en geloven is de geestelijke variant van volharding”, zegt Marinus Knoope in het boek ‘De Creatiespiraal’. De natuurlijke weg van wens naar werkelijkheid’. “Volharden is de fase waarin je geloof op de proef wordt gesteld.”
Door volharding ontwikkel je veerkracht: je kunt beter omgaan met tegenslagen. Je hebt meer weerstand. Ik zie veerkracht als een brandstof waar je ook na je avontuur veel aan hebt.
Lees hier meer over het boek ‘De held met de duizend gezichten’ met ‘De Reis van de Held’ van Joseph Campbell.
Brigitte Ars
