Schrijven als avontuur
Avontuurlijk schrijven, hoe doe je dat?
Schrijven doe je het beste vanuit je avontuurlijke, ‘wilde’ kant. Als je je alleen maar keurig aan de regels houdt en daar over nadenkt, blokkeer je en wordt het saai. Door avontuurlijk te schrijven, met lef, vertrouwen en intuïtie, krijg je betere, gedurfdere, mooier en creatievere teksten. Kijk ook op de Avontuur Academy voor leuke workshops, cursussen en reizen!
Vroeger, als kind op de middelbare school, deed ik mijn best om me aan de regels te houden als het om schrijven ging. Niets origineels, niet oprechts, maar gewoon doen wat de docent van mij verwachtte. Maar mijn creativiteit bevroor boven het papier. Tot ik werd gevraagd om mee te schrijven voor een rebels tienerblad, Pink. We mochten schrijven wat we wilden.
Avontuurlijk schrijven met lef en vertrouwen
Langzaam merkte ik dat schrijven geen schoolopgave is met verwachtingen, maar dat ik beter schreef als ik luisterde naar mijn eigen stem. Als ik het kruimelpad van mijn intuïtie en nieuwsgierigheid maar volgde, kwamen mijn verhalen tot leven. Al schrijvende ging ik het leven meer doorgronden, mijn gedachten ordenen (Iets wat ik ook heb als ik bijvoorbeeld een trektocht loop en met vrienden praat, of juist solo ga wandelen). Maar dan moest ik wel op mezelf en mijn schrijven vertrouwen.
Als je met lef en vertrouwen gaat schrijven gebeurt er iets. Je creativiteit gaat stromen, je gedachten vloeien makkelijker op papier (of scherm). Net als bij ieder avontuur train je geest om verzet te doorbreken of te negeren. Hoe vaker je het doet, hoe beter je wordt. Je komt steeds meer uit je comfort zone.
luisteren en observeren
Iedereen droomt ervan zijn verhaal te vertellen, of een deel van zijn verhaal. Schrijven is een manier daarvoor. Bij non-fictie is dat heel duidelijk, zoals ik zelf heb gedaan in ‘Hoe wikkel je een sari om’, een boek dat goed deed in de media en pers, maar waarvoor ik me toch wel kwetsbaar op moest stellen. Maar zelfs in fictie zit een groot deel van jezelf. Kan ook niet anders, want je schrijft het zélf.
Wie schrijft leidt eigenlijk twee levens van het verhaal. Eerst in de ervaring zelf. Het gaat onder andere om de bijzondere details en ervaringen – dat kan ook in de gewone wereld die je al jaren kent: zoek het onbekende in het bekende. Maar het gaat ook om open en toegankelijk te zijn, en ontvankelijk te luisteren en te kijken. Zonder oordeel. En dan later volgt het tweede leven, als je het nog een keer ordent in je hoofd en het opschrijft. Ook dat is geen lineair proces, maar een avontuurlijk kronkelpad.
Winston Churchill zei het al over een boek, maar dit geldt voor ieder verhaal: “Een boek schrijven is een avontuur. Eerst is het speelgoed en amusement. Dan wordt het een minnares, vervolgens een meester, dan een tiran. De laatste fase is dat je, net als je op het punt staat je te verzoenen met je dienstbaarheid, het monster doodt en het naar het publiek gooit. ‘
Maar dan heb je ook een prachtig verhaal.
Wil je meer weten over avontuurlijk schrijven en leren hoe je dat nu écht doet? Kijk dan op de Avontuur Academy.
Brigitte Ars
